To właśnie w kościele świętego Augustyna rozpoczęło się chrześcijańskie życie Rity. To również w tym miejscu, podczas wielu wizyt jako dziecko, odnajdywała duchowe siły chrześcijańskiego życia. To tam poznałą trzech wielkich chrześcijan, czczonych przez społeczność Cascii: Jana Chrzciciela, Augustyna z Hippony i Mikołaja z Tolentino. Przez lata uciekała się do nich bardzo często, gdy poszukiwała natchnienia i gdy wzywała ich modlitewnej pomocy w różnych sytuacjach. Teraz również przybyła, by wzywać pomocy, ufając, że mogą ją okazać.
Jan Chrzciciel był nadal czczony na wzgórzu Cascia pomimo tego, że upłynęło już wiele lat od czasu, gdy mały kościółek poświęcony jego pamięci został zastąpiony przez znacznie większy kościół pod wezwaniem św. Augustyna. Zresztą było to całkowicie zrozumiałe! Jan był oczywiście wielkim prorokiem, który łączył Starym i Nowy Testament, głoszącym zbliżające się nadejście Mesjasza i ponaglającym swych własnych uczniów, aby poszli za Jezusem, gdy On w końcu się pojawił. (...)
Drugim z partonów św. Rity był św. Augustyn z Hippony, duchowy ojciec braci, którzy zbudowali wielkie kościół na wzgórzu na początku XIII wieku. Kiedy Augustyn nawrócił się na wiarę katolicką w wieku trzydziestu dwóch lat, wyrzekł się swej dotychczasowej drogi życia i wszelkich doczesnych ambicji, nie wyłączając możliwości małżeństwa, ażeby poświęcić całe życieBogu jako mnich. (...)
Trzecim z trojga niebiańskich patronów Rity był Mikołaj z Tolentino, który nie był jeszcze świętym, gdy Rita po raz pierwszy o nim usłyszała. Jednakże miał on się nim stać za jej życia, i to w okolicznościach, jak się później miało okazać, sugerujących jego silne orędownictwo w jej sprawie. Jego kanonizacja, sto czterdzieści jeden lat po śmierci, miała uczynić go pierwszym członkiem zakonu augustianów, który został w ten sposób wyróżniony. (...)
Jan Chrzciciel był nadal czczony na wzgórzu Cascia pomimo tego, że upłynęło już wiele lat od czasu, gdy mały kościółek poświęcony jego pamięci został zastąpiony przez znacznie większy kościół pod wezwaniem św. Augustyna. Zresztą było to całkowicie zrozumiałe! Jan był oczywiście wielkim prorokiem, który łączył Starym i Nowy Testament, głoszącym zbliżające się nadejście Mesjasza i ponaglającym swych własnych uczniów, aby poszli za Jezusem, gdy On w końcu się pojawił. (...)
Drugim z partonów św. Rity był św. Augustyn z Hippony, duchowy ojciec braci, którzy zbudowali wielkie kościół na wzgórzu na początku XIII wieku. Kiedy Augustyn nawrócił się na wiarę katolicką w wieku trzydziestu dwóch lat, wyrzekł się swej dotychczasowej drogi życia i wszelkich doczesnych ambicji, nie wyłączając możliwości małżeństwa, ażeby poświęcić całe życieBogu jako mnich. (...)
Trzecim z trojga niebiańskich patronów Rity był Mikołaj z Tolentino, który nie był jeszcze świętym, gdy Rita po raz pierwszy o nim usłyszała. Jednakże miał on się nim stać za jej życia, i to w okolicznościach, jak się później miało okazać, sugerujących jego silne orędownictwo w jej sprawie. Jego kanonizacja, sto czterdzieści jeden lat po śmierci, miała uczynić go pierwszym członkiem zakonu augustianów, który został w ten sposób wyróżniony. (...)
W: Ks. Michael Di Gregorio OSA, Święta Rita z Cascii, patronka spraw beznadziejnych, Sandomierz 2006.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz