7/ Historia św. Rity

Róża i figa


Miłość porusza się na dwóch nogach: jedną z nich jest miłość do Boga, drugą do ludzi. Rób wszystko, żebyś nie kuśtykał, ale biegnij na obu aż do samego Boga (św. Augustyn) 

Niedługo przed śmiercią, w zimie odwiedziła Ritę w klasztorze jej kuzynka bądź też przyjaciółka z Roccaporena. Część biografów wspomina, że odwiedzająca także była zakonnicą. Bardzo cierpiąca Rita poprosiła ją o przyniesienie róży z jej rodzinnego ogrodu. Wysłuchawszy tej nietypowej prośby, kobieta opuściła klasztorne mury bez najmniejszej nadziei na spełnienie życzenia Rity. Przebywając jednak w Roccaporena i mijając dom Rity, wspomniana przez nas tajemnicza odwiedzająca zauważyła w ogrodzie kwitnącą różę, którą czym prędzej zaniosła oczekującej stygmatyczce. Rita odczytała ten znak jako potwierdzenie, że jej mąż i synowie są w niebie. (…) W pierwszej biografii zaznaczono, że po śmierci Rity jej ciało zaczęło wydawać zapach róż.

W czasie następnej wizyty, jak podaje tradycja także w zimie, Rita poprosiła odwiedzającą o przyniesienie dwóch fig z jej ogrodu. I tym razem prośba została spełniona. Róża jest symbolem miłości małżeńskiej, a figi – macierzyńskiej. W ikonografii róża symbolizuje mękę Jezusa, natomiast ogród różany raj lub też Kościół zroszony krwią męczenników. Figa jest symbolem płodności, daru pokoju. Święty Augustyn mówił, że jest ona znakiem łaski miłosiernego Boga, a według św. Hieronima to symbol Ducha Świętego. Dodatkowo część komentatorów w kwiecie róży widzi symbol męża Rity, a w dwóch figach – jej synów.

W: Aleksandra Murzańska, Święta Rita, cudowna historia patronki od spraw beznadziejnych, Dom Wydawniczy „Rafael”, Kraków 2011.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz